Zajęcia
Podczas zajęć tanecznych każde dziecko będzie miało możliwość poznania różnych form, technik i styli tanecznych, adekwatnych do grupy wiekowej. Rozciąganie w technice tańca jazzowego, podstawy baletu, dynamika tańca nowoczesnego (disco-dance, hip-hop), to tylko niektóre elementy zajęć. Najważniejsza jest bowiem zabawa tańcem, poznanie możliwości swojego ciała poprzez ruch, ekspresja, możliwość zapanowania nad emocjami, a także stopniowe wprowadzanie krótkich kombinacji ruchowych. Ćwiczyć będziemy taniec solo, w parach, a także w grupie (umiejętność pracy samemu lub w grupie, akceptacja, zaufanie). Dziecko będzie mogło łączyć i dopasowywać taniec do muzyki.
Ćwiczenia te prowadzone są 3 razy w tygodniu i mają na celu integrację obu półkul mózgu , czego efektem może być np.: płynne czytanie lub poprawa koncentracji. Działania kinezjologii edukacyjnej powodują dość szybkie i długotrwałe zmiany, poprzez rzeczywiste budowanie powiązań nerwowych w obrębie mózgu i ciała, dzięki czemu uczenie przebiega szybciej, efektywniej, a co istotne bezstresowo.
Nauka angielskiego jeszcze nigdy nie była tak prosta! Dzieci poznają język, którym posługuje się pół świata poprzez zabawę (taniec i śpiew), uczą się kolorów, nazw części ciała, zwrotów, słów i wyrażeń przydatnych w codziennym życiu. Stawiamy na praktyczne wykorzystanie zdobytej wiedzy, dlatego będziemy utrwalać ją poprzez ciekawe ćwiczenia i zadania, nawiązujące do typowych codziennych sytuacji.
Gimnastyka korekcyjna ma do spełnienia szereg celów. Najważniejsze z nich to skorygowanie istniejących zaburzeń ciała a także niedopuszczenie do powstania wady postawy ciała, gdy zaistnieją warunki sprzyjające ich powstaniu. Prowadzone zajęcia gimnastyki korekcyjnej są specyficzną formą ćwiczeń fizycznych, w których ruch został w pewnej mierze podporządkowany celom terapeutycznym. Zajęcia te odbywają się w małych kilkuosobowych grupach. Uczęszczają na nie wszystkie dzieci w celu poprawienia ogólnej sprawności fizycznej.
Dziecko, które od najmłodszych lat jest umuzykalniane staje się wrażliwym i świadomym odbiorcą muzyki. Wprowadzenie instrumentów oraz tańca do zajęć rytmiczno – muzycznych sprawia, iż dzieci stają się wrażliwymi odbiorcami dźwięku i rytmu, które to wyzwalają w nich ekspresję i wyobraźnię muzyczną. Inscenizowane ruchem zajęcia muzyczne wpływają na prawidłowe kształtowanie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej. Rozwijają spontaniczność i odwagę w wyrażaniu uczuć oraz emocji. Zajęcia te są znakomitą lekcją koncentracji i cierpliwości.
Zajęcia artystyczne to układ zaprojektowanych działań dla dzieci przedszkolnych mający na celu rozwijanie i wyrównywanie poziomu analizy i syntezy wzrokowej, słuchowej i sprawności manualnej. Podczas zajęć stosujemy min:
1. Ćwiczenia usprawniające manualnie (układanie z koralików, klocków, patyczków, z elementów mozaiki geometrycznej, malowanie, rysowanie, wydzieranie stemplowanie),
2. Zabawy konstrukcyjne (układanki, budowanie z klocków),
3. Lepienie (ugniatanie plasteliny, wałkowanie, układanie na sylwetkę postaci ludzkiej, lepienie zwierząt, lepienie z masy solnej, toczenie kulek),
4. Ćwiczenia graficzne:
- kreślenie linii poziomych, pionowych (zachowanie prawidłowego kierunku) „po śladzie” i samodzielnie,
- kreślenie linii kolistych i falistych zamkniętych,
- łączenie liniami zaznaczonych punktów,
- obrysowywanie szablonów figur geometrycznych,
- pisanie pojedynczych elementów graficznych i literopodobnych,
- rysowanie szlaczków wg przedstawionego wzoru.
Zajęcia dostosowane są do możliwości fizycznych i psychicznych dzieci w wieku 2-6 lat. Karate jest jedną z najbardziej ogólnorozwojowych dyscyplin sportu wpływających na harmonijny rozwój ciała ludzkiego. Szczególny nacisk podczas zajęć kładziony jest na rozwój koordynacji ruchowej, co ma pozytywny wpływ na rozwój umysłowy dzieci. Drugim priorytetem jest profilaktyka wad postawy. Zajęcia prowadzone są w ciekawy i zabawowy sposób.
Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczne (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki). Celem metody jest jednoczesne usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. W jej założeniach leży więc usprawnienie i koordynacja, czyli integrowanie funkcji wzrokowo-słuchowo-ruchowych, a także harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych.
Zabawa z chustą przybiera różne formy, zawsze jednak dostarcza wielu wrażeń przedszkolakom. Jest wykorzystana w sali lub w plenerze, podczas pracy z każdą grupą wiekową. Kolorowa chusta daje wiele możliwości i niezapomnianą zabawę dla dzieci. Zabawy ułatwiają wzajemne poznanie się, zapamiętanie imion oraz ćwiczące współdziałanie w grupie.
Każde dziecko potrzebuje nieco wyciszenia i odpoczynku. Dlatego też w naszym przedszkolu codziennie organizowane jest poobiednie spotkanie z bajką, baśnią lub muzykoterapia. Bohaterowie bajek i baśni odbywają pełne przygód podróże, jeżdżą na smokach czy odkrywają skarby. Pozwala to dzieciom rozwinąć wyobraźnię a także ocenić dobre i złe postępowania bohaterów.
Zabawy te stanowią podstawę wielokierunkowego rozwoju dziecka. Rozwijając umiejętność krytycznego myślenia, myślenia przyczynowo – skutkowego, porównywania i uogólniania przyczyniają się do rozszerzenia horyzontów myślowych przedszkolaka. I chociaż niektóre eksperymenty wydają się trudne, bo związane z dziedzinami, takimi jak fizyka lub chemia, czy geografia to dają dziecku okazję do odkrywania i zgłębiania fascynującego świata przyrody i techniki a wiedza i umiejętności zdobywane we wczesnym dzieciństwie staną się inspiracją i pomostem do wiedzy zdobywanej na kolejnych szczeblach edukacji.
Zabawy paluszkowe przyczyniają się do rozwijania orientacji w schemacie własnego ciała, która jest niezwykle ważną umiejętnością, przydatną w życiu codziennym. Ważne, aby już od najmłodszych lat rozwijać tę zdolność u dzieci, dlatego w trakcie zajęć dzieci nauczą się odróżniać prawą i lewą stronę ciała oraz wskazywać wraz z nazewnictwem części ciała.
Korzyści wynikające z uczestnictwa w zajęciach:
- dziecko rozwinie zdolności manualne,
- wzbogaci repertuar ruchów,
- pozna werbalne i pozawerbalne sposoby komunikowania się,
- udoskonali umiejętność wskazywania i nazywania części ciała,
- rozwinie umiejętność rozróżniania stron prawej i lewej,
- będzie miało możliwość nawiązania bliskiego kontaktu z osobą dorosłą,
- zaspokoi potrzebę bezpieczeństwa,
- u dziecka zostaną wyzwolone pozytywne reakcje,
- nastąpi wzrost pewności siebie i poczucia własnej wartości,
- napięcie mięśniowe zostanie zmniejszone,
- zostaną wzmocnione reakcje na wiersze, historyjki i piosenki poprzez gesty i ruch.
Metoda opowieści ruchowej polega na tym, że nauczyciel, poprzez odpowiedni dobór tematu wymyślonego przez siebie opowiadania, działa na wyobraźnię dziecka skłaniając je do odtwarzania ruchem treści opowiadania. Opowieść jest tak sformułowana, aby jej obraz ruchowy odpowiada zasadzie wszechstronności, tj. aby angażując wyobraźnię dziecka usprawnia wszystkie główne grupy mięśniowe oraz narządy wewnętrzne (głównie układy krążenia i oddychania). Występuje ruch o różnym charakterze np. bieg, skoki, rzuty, czworakowanie, pełzanie, ciągnięcie, pchanie noszenie itp. Metoda opowieści ruchowej sprzyja rozwojowi fantazji, która w życiu dziecka, odgrywa dominującą rolę; fantazja bowiem może pobudzać i utrzymać dziecko w ruchu, wywołać przeróżne obrazy. Układ opowiadania opiera się na zasadach wszechstronności ruchu, stopniowania wysiłku i zmienności pracy mięśniowej. Metoda ta najbardziej nadaje się do prowadzenia zajęć z młodszymi grupami dzieci.
Dzieci poznają nowe sposoby wyrażania siebie i swoich odczuć poprzez ruch własnego ciała zgodnie z rytmem muzyki lub własnej wyobraźni. Na zajęciach występuje tak pożądana integracja grupy, dzięki kontaktom między wszystkimi jej członkami, także między dziećmi bardziej lub mniej sprawnymi ruchowo. Dzieci uczą się przestrzegać norm i zasad współżycia grupowego. Poznają też różne gatunki muzyki, wyrabiają sobie nawyk wsłuchiwania się w jej przesłanie, dostosowując się do poleceń osoby prowadzącej niezależnie od tego, czy jest to nauczyciel, czy kolega z grupy. Kształtuje to umiejętność reakcji na znaki umowne, symbole, rozwija poczucie rytmu, umiejętność swobodnego i spontanicznego wyrażania muzyki ruchem całego ciała, co w rezultacie usprawnia motorykę.
13. Opowieści Ruchowe